កសិកម្ម
រូបភាព
បងប្អូនតែងតែហៅថាមាក់ប្រេង មាក់ប្រាង ដែលផ្លែនះបងប្អូនស្គាល់គ្រប់គ្នា តែតាមពិតផ្លែមាក់ប្រាងផ្សេងផ្លែមាក់ប្រាងផ្សេង។ បើតាមវចនានុក្រមសម្តេចសង្ឃជួនណាតបានសសេរច្បាស់ថា៖
+មាក់ប្រេង៖ ឈ្មោះឈើមួយប្រភេទសន្ដានមាក់ប្រាង តែស្លឹកធំៗជាងបន្តិចផ្លែតូចៗជាងមាក់ប្រាង(ច្រើនមានសម្បូណ៌នៅព្រៃភ្នំខ្លះដោយអន្លើក្នុងខែត្រកំពត, អ្នកស្រុកកំពតច្រើនហៅមាក់ប្រិង)។
+មាក់ប្រាង៖ឈ្មោះឈើមួយប្រភេទ ស្លឹកស្រដៀងនឹងស្វាយ តែតូចៗជាងចុងស្រួចៗផ្លែខ្ចីមានរសជូរ លុះដល់ទុំមានសម្បុរលឿង, ប្រើបរិភោគជាអាហារ; ខ្លះមានរសផ្អែម (ច្រើនមានសម្បូណ៌នៅខែត្របាត់ដំបង គេដាំជាដំណាំស្រុក),ខ្លះមានរសផ្អែមលាយជូរ (ច្រើនមានសម្បូណ៌នៅព្រៃភ្នំខ្លះដោយអន្លើ ក្នុងខែត្រកំពត)។
មាក់ប្រេង មាក់ប្រាងនេះងាយដាំនិងងាយថែទាំមិនសូវរើសដី និងងាយលក់។
តាមសំដីបងស្រីម្នាក់ឈ្មោះសែន រ័តធី ម្ចាស់ចម្ការមាក់ប្រាង និងជាឈ្មួញទិញផ្លែឈើនៅក្នុងស្រុកមេមត់ ខេត្តត្បូងឃ្មុំបានផ្តល់បទសម្ភាសថា មាក់ប្រាងផ្តល់ផលចាប់ពីពាក់កណ្តាលខែកុម្ភៈ រហូតដល់ចុងខែមិនារៀងរាល់ឆ្នាំ។
ដោយផ្តល់ផលតែម្តងប៉ុណ្ណោះក្នុងមួយឆ្នាំ។ទោះវាមិនសូវផ្តល់ផលច្រើនដងដូចដំណាំមួយចំនួនទៀតមែន ប៉ុន្តែនៅពេលវាឱ្យផលម្តងៗគេអាចបេះផ្លែវាបានទម្ងន់ចន្លោះពីជាង100គីឡូក្រាម ទៅជា1000គីឡូក្រាមក្នុងមួយដើម
ហើយបើគេលក់ចេញឱ្យម៉ូយដុំនៅលើទីផ្សារត្រឹមតែ1ដុល្លារក្នុងមួយគីឡូក្រាមនោះមានន័យថាកសិករអាចរកប្រាក់បានជាង100ដុល្លារទៅជាង1,000ដុល្លារក្នុងមាក់ប្រាង1ដើម៕
សម្រួលអត្ថបទ៖ អ៊ាង សុផល្លែត
សូមរក្សាទម្រង់អត្ថបទរបស់ខ្ញុំរាល់ប្រភពដែលយកទៅចែកចាយបន្ត។
សូមថ្លែងអំណរគុណចំពោះរាល់ប្រភពរូបថត។
