ឈ្មោះរុក្ខឱសថ៖ ពពាយស្បែក

លក្ខណៈរុក្ខជាតិ ៖ ជាវល្លិ៍តោងឡើង ដើមមូលមានរោមស្ដើងៗ។

ស្លឹក ៖ ស្លឹករួមទងមានកូនស្លឹក៣ ដុះឆ្លាស់ទង កូនស្លឹកនីមួយៗ រាង៤ជ្រុង ប្រហាក់ ប្រហែលផ្លែលំពែង ទងស្លឹកវែង។

ផ្កា ៖ កញ្ចុំផ្កាចេញពីប្រគាបស្លឹក ឬចុងមែកមានទងវែង ផ្កាពណ៍ស ឬពណ៍ស្វាយ មាន ផ្កាបីៗ តាមថ្នាំងនីមួយៗ។

ផ្លែ ៖ ផ្លែជាកួរសំប៉ែត ប្រវែង៦ស.ម ទទឹង២.ស.ម រាងងបន្តិច មានគ្រាប់ ៤-៥គ្រាប់ ពណ៍ស ពណ៍លឿង ពណ៍ត្នោត ពណ៍ខ្មៅ តាមពូជផ្សេងៗគ្នា។

កន្លែងដាំដុះ ៖ គេដាំជាអាហារ។ បន្តពូជដោយគ្រាប់។

ផ្នែកប្រើប្រាស់ ៖ ឫស ផ្លែ គ្រាប់ ស្លឹក ផ្កា។
សមាសធាតុគីមី ៖ ក្នុងគ្រាប់មានប្រូតេអ៊ីន ២២.៧៧% លីពីដ ៥៧% កាបូអ៊ីដ្រាត ០.០៤៦% កាល់ស្យូម ០.០៥២% ហ្វូសស្វ័រ ០.០១% វីតាមីន A1, B2, C វីតាមីនB1 យ៉ាង ច្រើន និងអាស៊ីតស៊ីយ៉ានីឌ្រីក។ ក្នុងគ្រាប់ពពាយស្បែក គេឃើញមានអាស៊ីតអាមី ណេ ដូចជា ទ្រីកូហ្វែន អាហ្ស៊ីនីន លីស្ស៊ីន និងទីរូហ្សីន។

ការព្យាបាល ៖

-ផ្លែ ជំនួយកម្លាំង ព្យាបាលគ្រុនល្ងិតល្ហៃ។

-គ្រាប់ ព្យាបាលចុកពោះ អាហារមិនរលាយ ក្អួត ចង្អោរ រាក អាសន្នរោគ ធា្លក់ស ឈឺសន្លាក់ឆ្អឹង រំញោចផ្លូវភេទ បន្សាបស្រវឹងស្រា ពុល យាណូវ (Arsenic)។

-ស្លឹក ឈឺបំពង់ក ចុកពោះ រដូវមកច្រើនហួស ធ្លាក់ស ប្រមេះទឹកបាយ។

-ផ្កា ឈាមរដូវដើរមិនស្រួល រដូវធ្លាក់ច្រើនហួស មួល រលាកស្បូន

-ឫស ថ្នាំប៉ូវរក្សាគភ៌។
កម្រិតនិងរបៀបប្រើ ៖ ស្ងួតប្រើពី ១៥-៣០ក្រាម ក្នុង១ថ្ងៃ។

**សូមពិនិត្យ និងពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យឱ្យបានច្បាស់លាស់ និងអស់លទ្ធភាពជាមុន។ វិធីនេះអាចប្រើសាកល្បងនៅពេលដែលអ្នកមិនមានជម្រើសផ្សេង។
សម្រួលអត្ថបទ៖ អ៊ាង សុផល្លែត
សូមរក្សាទម្រង់អត្ថបទរបស់ខ្ញុំរាល់ប្រភពដែលយកទៅចែកចាយបន្ត។