រុក្ខជាតិ៖ សាលព្រឹក្ស

ផ្នែកប្រើប្រាស់៖ ផ្កា និងសំបកដើម។

កន្លែងដាំដុះ៖ គេដាំលំអរនៅវត្តអារាម។ បន្តពូជដោយគ្រាប់។

លក្ខណៈរុក្ខជាតិ៖ ជារុក្ខជាតិមធ្យម មានកំពស់ពី ៨–១៥ម។

ស្លឹក៖ ទោល ដុះនៅជុំវិញមែក រាងទ្រវែង រាវគល់ រីកចុង។

ផ្កា៖ ពណ៌ផ្កាឈូកស្រស់ រាងធំ ដុះចេញពីមែកមកគល់។ មានក្លិនក្រអូប ក្រពុល។

ផ្លែ៖ មូលរាងមូលធំ មានអង្កត់ផ្ចិតពី ១០–២០ស.ម មានក្លិនមិនគួរឲ្យចូលចិត្ត។

ការព្យាបាល៖

-សំបកដើម ធ្វើថ្នាំរាកមួល គ្រុនចាញ់។

-ផ្កា ខ្មែរយើងភាគច្រើននិយមយកមកប្រើជាថ្នាំរក្សាគក៌។

កំរិតប្រើ៖ សំបកស្ងួត ១០–១៥ក្រាមដាំផឹក។

**សូមពិនិត្យ និងពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យឱ្យបានច្បាស់លាស់ និងអស់លទ្ធភាពជាមុន។ វិធីនេះអាចប្រើសាកល្បងនៅពេលដែលអ្នកមិនមានជម្រើសផ្សេង។

សម្រួលអត្ថបទដោយ៖ អ៊ាង សុផល្លែត

ឯកសារយោង៖ មជ្ឈមណ្ឌលជាតិស្រាវជ្រាវវេជ្ជសាស្រ្តបូរាណ