រុក្ខឱសថ៖ ពង្រ
លក្ខណៈរុក្ខជាតិ ៖ ជាប្រភេទដើមឈើធំ មានកំពស់រហូតដល់៣០ម។

ស្លឹក ៖ ប្រភេទស្លឹកបក្សីដុះជាគូ ពី២-៤គូ ភាគច្រើន ៣គូ ស្លឹកគ្មានទងរាងពងក្រពើ ឬ ពងក្រពើទ្រវែង ១៨ស.ម មានរោមនៅខាងក្រោម។

ផ្កា ៖ ដុះជាចង្កោមប្រវែង១៥-១៨ស.ម មានកូនស្លឹក ៥-៦សន្លឹកនៅខាងចុង។

ផ្លែ ៖ ទំហំប៉ុនចុងម្រាមដៃ រាងមូលទ្រវែង ២-៥ស.ម សំបកគ្រើមៗ។

កន្លែងដាំដុះ ៖ ពង្រមានពូជមកពីឥណ្ឌា និងមានដាំនៅ ឡាវ ថៃ កម្ពុជា និងវៀតណាម។ គេ យកមកដាំក្នុងភូមិ ឬមានដុះខ្លួនឯងនៅក្នុងព្រៃ។

ផ្នែកប្រើប្រាស់ ៖ សំបកដើម និងប្រេងគ្រាប់។ សំបកដើមយកបានគ្រប់រដូវ ផ្លែយកបាននៅខែ ១០-១១ ហាលក្រៀមវៃយកសំបកក្រៅ និងសាច់ចេញ យកគ្រាប់ក្នុងទុកប្រើ។

រសជាតិ ៖ ផ្លែមានរសជាតិជូរ អាចប្រើជាម្ជូរបាន។

សមាសធាតុគីមី ៖ គ្រាប់មាន Glucosid, Cyanogenetic ក្រពីងគ្រាប់មាន ៥៨-៦០% ជាតិ ប្រេងពណ៍ស-លឿង រសល្វីងក្នុងជាតិប្រេងនេះមាន០.០៣% និងក្នុងផ្លែទាំងមូល មាន ០.៦២% Acid Cyanhydric។

ការព្យាបាល ៖ សំបកដើមកិនអោយម៉ត់ ឆុងទឹកក្ដៅផឹក ព្យាបាលគ្រុនចាញ់។ យកសំបកដើម ត្រាំទឹក លាងអង្ករបុកអោយម៉ត់ភក់ៗ បិតកន្លែងហើម កើតពិសបូស ដែលពុំមាន ខ្ទុះ។ គ្រាប់ផ្លែកិនជាម្សៅលាបលើមុខរបួស។ ប្រេងគ្រាប់ព្យាបាលកមរមាស់ និង រមាស់បណ្ដាលមកពីជាតិផ្សិត បំបាត់អង្គែក្បាល និងធ្វើអោយដុះសក់។

សំបកដើមផ្សំជាមួយថ្នាំផ្សេងទៀត ព្យាបាលឫសដូងបាត ស្បូនស្រុត រលាកក្រ ពះ។ល។
សំបកដើមដុសជាមួយទឹកអង្ករ លាបរបួសឆ្កែខាំ។

កម្រិត និងរបៀបប្រើ ៖ សំបកដើម ២០-៣០ក្រាមដាំទឹកផឹក។ លាបខាងក្រៅតាមចំនួនសមល្មម។

**សូមពិនិត្យ និងពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យឱ្យបានច្បាស់លាស់ និងអស់លទ្ធភាពជាមុន។ វិធីនេះអាចប្រើសាកល្បងនៅពេលដែលអ្នកមិនមានជម្រើសផ្សេង។
សម្រួលអត្ថបទ៖ អ៊ាង សុផល្លែត
សូមរក្សាទម្រង់អត្ថបទរបស់ខ្ញុំរាល់ប្រភពដែលយកទៅចែកចាយបន្ត។