ចំណេះដឹងទូទៅ
ប្រវត្តិកូរសមុទ្រទឹកដោះ នៅលើជញ្ជាំងប្រាសាទអង្គរវត្តដែលមានបណ្តោយរហូតដល់៤៩ម៉ែត្រនិងកម្ពស់២ម៉ែត្រ!!
រូបភាព
បុរាណចារ្យខ្មែរបានឆ្លាក់រឿងនេះនៅលើជញ្ជាំងប្រាសាទអង្គរវត្តមានបណ្តោយ៤៩ម៉ែត្រនិងកម្ពស់២ម៉ែត្រមានរូបក្រុមអសុរៈ(យក្ស ) នៅខាងឆ្វេងដៃចំនួន៩២អង្គនិងរូបក្រុមទេវៈនៅខាងស្តាំដៃចំនួន៨៨អង្គ។រឿងកូរសមុទ្រទឹកដោះមានកំណើតឡើងនៅរវាងសតវត្សរ៍ទី១១ក្នុងរជ្ជកាលព្រះបាទឧទ័យាទិត្យវរ្ម័នទី២(១០៥០-១០៦៦)នៃគ្រិស្តសករាជក្នុងរចនាបថបាពួន។
ក្នុងកាលមួយនោះពួកអសុរៈ(មេយក្ស)បានដើរសាងបាបកម្មកាចសាហាវព្រៃផ្សៃនិងរាតត្បាតជាទីបំផុតទៅលើពួកទេវៈ(ពួកទេវតា)ធ្វើអោយពួកទេវៈមួយចំនួនកនាំគ្នាចេញទៅធ្វើសឹកសង្គ្រាមប្រយុទ្ធប្រឆាំងតបតនឹងពួកអសុរៈវិញអស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំ។ការប្រយុទ្ធចេះតែបន្តកក្រើកទឹករញ្ជួយដី តែពុំមានអ្នកចាញ់ឈ្នះ។សង្គ្រាមបានធ្វើអោយអង្គទេពនីមួយៗត្រូវទ្រុឌទ្រោមនឿយហត់ជាខ្លាំងក៏នាំគ្នាផ្អាកចំបាំងហើយក៏ហោះហើរកាត់ផ្ទៃពពកសំដៅឋានលើ ទៅប្តឹងព្រះឥន្ទ្រាធិរាជឱ្យជួយដោះស្រាយបញ្ហាផ្សះផ្សាគំនុំសងសឹករវាងពួកអសុរៈនិងពួកទេវៈ។
ក្រោយពីពួកទេវៈនិងពួកអសុរៈរ៉ាយរ៉ាប់ទូលថ្វាយអំពីដំណើរហេតុការណ៍វិបត្តិទាំងឡាយរួចហើយព្រះឥន្ទ្រក៏ត្រិះរិះពិចារណាជ្រាលជ្រៅ ក្រោយមកទើបមានព្រះរាជបន្ទូលទៅកាន់ពួកទេវៈនិងពួកអសុរៈថា៖
–ម្នាលអង្គទេវៈអសុរៈទាំងអស់គ្នា!ដើម្បីសេចក្តីស្ងប់ស្ងៀមតាមពូជពង្សដំណក់លោហិតរៀងៗខ្លួននិងដើម្បីរស់នៅលើពិភពរស់នៅផ្សេងៗគ្នា ឱ្យមានសេរីភាពសុខសាន្តនោះ, យើងមានមធ្យោបាយមួយអោយអ្នកគិត គឺថា អ្នកត្រូវនាំគ្នា កូរសមុទ្រទឹកដោះ” ដើម្បីស្វែងរកទឹកអម្រឹតជីវិតអមតៈ
រាត្រីកាលក៏ចូលមកដល់។ពួកទេវៈក៏ប្រមូលផ្តុំគ្នីគ្នាត្រិះពិចារណ៍រកមធ្យោបាយដើម្បីដណ្តើមយកជ័យជម្នះទៅលើពួកអសុរៈព្រោះថា បើតាមការប៉ាន់ប្រមាណមើលទៅពួកទេវៈប្រហែលជាពុំមានសមត្ថភាពគ្រប់គ្រាន់យកជ័យជំនះ លើហ្វូងអសុរៈ បានយ៉ាងងាយៗឡើយ។ មធ្យោបាយល្អមានតែម្យ៉ាងគត់គឺប្រើល្បិច។
ពួកទេវៈក៏ចូលទៅគាល់ព្រះវិស្ណុ សុំស្នើដល់ព្រះអង្គឱ្យជួយ។ព្រះវិស្ណុក៏យល់ព្រម។ពេលរាត្រីកាលក៏កន្លងផុតទៅពួកអាទិទេពពួកទេវៈ និងពួកអសុរៈជាច្រើនក៏បានមកប្រាកដកាយជួបជុំគ្នានៅភ្នំមន្ទរៈតាមពាក្យពេចន៍
សន្យាដោយយកភ្នំមន្ទរៈធ្វើជាស្នូលហើយយកពស់នាគរាជឈ្មោះ“វ៉ាសុគី” ធ្វើជាខ្សែព្រ័ត្រសម្រាប់ទាញកូរចុះកូរឡើង។ពួកអសុរៈជាអ្នកកាន់នៅខាងក្បាលពស់នាគរាជ(ខាងឆ្វេង)និងពួកទេវៈកាន់នៅខាងកន្ទុយពស់នាគរាជ(ខាងស្តាំ)។ពួកទេវៈ និងអសុរៈ ក៏ចាប់ផ្តើម កូរចុះកូរឡើង អស់រយៈពេលយ៉ាងយូរធ្វើឱ្យភ្នំមន្ទរៈ ចាប់ផ្តើមបាក់ស្រុតចុះទៅបាតសមុទ្របន្តិចម្តងៗ។ដោយមើលឃើញនូវស្ថានភាពបែបនេះហើយ ព្រះវិស្ណុក៏និម្មិតកាយក្រឡាខ្លួនជាសត្វអណ្តើកមួយយ៉ាងធំឈ្មោះ“កុមិ”មកជួយទ្រភ្នំមន្ទរៈឱ្យខ្ពស់ឡើងមកលើផ្ទៃទឹក។
នៅចុងបំផុតថូទឹកអម្រឹតក៏បានផុសឡើងហើយពួកអសុរៈក៏ដណ្តើមយកបានមុន។ព្រះវិស្ណុឃើញដូច្នោះក៏ក្រឡាខ្លួនភ្លាមធ្វើជាព្រះនាងទេពធីតាឋានសួគ៌ឯកដ៏ស្រស់ប្រិមប្រិយ ចូលទៅលួងលោមប្រលោម អសុរៈអោយបោះបង់ថូទឹកអម្រឹតជីវិតអមតៈនោះចោល។ដោយចាញ់សម្រស់ និងល្បិចលួងលោមរបស់ព្រះនាងទេពធីតាក្លែងក្លាយនោះមេអសុរៈក៏គ្រវែងថូទឹកអម្រឹតជីវិតអមតៈចោលទៅ។ពពួកទេវៈឃើញហើយ ក៏នាំគ្នារើសយកមកចែកគ្នាក្រេបបានគ្រប់ៗអង្គពុំមានខាន។
នៅខ្លោងទ្វារចូលអង្គរធំឬខ្លោងទ្វារចូលទៅកាន់ប្រាសាទព្រះខ័ន គេក៏សង្កេតឃើញមានរូបបដិមាជាច្រើន មានមាឌធំៗតម្រៀបគ្នាជាជួរ ទាញដងខ្លួនពស់នាគរាជវ៉ាសុគីឈរនៅអមសងខាងផ្លូវ ក្នុងភាពជានិមិត្តរូបមួយនៃអាទិទេពក្នុងរឿង កូរសមុទ្រទឹកដោះនោះដែរ។រឿង“កូរសមុទ្រទឹកដោះជានិមិត្តរូបនៃការប្រកួតប្រជែងខាងមហិទ្ធិប្ញទ្ធិវេទមន្តដណ្តើមយកទឹកអម្រឹតជីវិតអមតៈនៅឯភ្នំមន្ទរៈដើម្បីស្វែងរកភាពក្សេមក្សាន្តសុខដុមរមនាសម្បូរសប្បាយរុងរឿងជូនប្រទេសជាតិមាតុភូមិ។
