ឱសថបុរាណធម្មជាតិ
រូបភាព
ព្យាបាល៖ ប្រមេះទឹកបាយ
រុក្ខឱសថ៖ ស្លឹកឈូក
វិធីធ្វើ និងប្រើប្រាស់៖ ពេលដាំបាយពុះជាត់ទឹកបាយទុក១កែវៗ ហើយបេះស្លឹកឈូកក្រពុំទើបផុតពីទឹក៣សន្លឹកម្តងបុកហើយច្របាច់ទឹកបាយច្រោះឲ្យស្អាត ទទួលទសាន ១ថ្ងៃ ៣ដង រយៈពេល១សប្តាហ៍ជាហើយ!
**សូមពិនិត្យ និងពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យឱ្យបានច្បាស់លាស់ និងអស់លទ្ធភាពជាមុន។ វិធីនេះអាចប្រើសាកល្បងនៅពេលដែលអ្នកមិនមានជម្រើសផ្សេង។
សម្រួលអត្ថបទ៖ អ៊ាង សុផល្លែត
សូមរក្សាទម្រង់អត្ថបទរបស់ខ្ញុំរាល់ប្រភពដែលយកទៅចែកចាយបន្ត។
*សារប្រយោជន៍នៃដំណាំឈូក*
ឈូក គឺជាវារីជាតិដុះនៅក្នុងភក់នៃស្រះ ត្រពាំង បឹងបួរ វាលភក់ និងស្រែពន្លិចទឹកដែលមានជម្រៅរាក់។ ឈូកមានដើមកំណើតនៅមជ្ឈឹមបូព៌ា អាស៊ី អូស្ត្រាលី និងញូគីនៀ។ ឈូកអាចមានកំពស់រហូតដល់ ៦ម អាស្រ័យទៅតាមជម្រៅទឹក។ ឈូកមានដុះនៅគ្រប់ទីតំបន់ក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។
មើមឈូក គឺជាពករឹងនៅក្នុងភក់ក្រោមទឹក។ ឈូកមានដើមមូលវែង និងមានបន្លាតូចៗព័ទ្ធជុំវិញ ហើយវាមានតួនាទីតភ្ជាប់មើម ទៅស្លឹក និងផ្កា។ ភាគច្រើនគេយកមើមឈូកទៅស្ងោជាមួយជើងជ្រូក ឬឆ្អឹងជ្រូក ហើយគេក៏យកមើមឈូកទៅហាលឲ្យស្ងួត រួចកិនកម្ទេចធ្វើម្សៅផងដែរ។ ក្រអៅឈូក គឺជាខ្នែងខ្ចីដែលបែកចេញពីមើមឈូក។ គេយកក្រអៅឈូកទៅធ្វើជាអាហារបរិភោគបានច្រើនយ៉ាង ដូចជា អន្លក់ ញ៉ាំ ឆា និងស្លរម្ជូរ។
ស្លឹកឈូក មានរាងមូលដូចថាសអាចមានទំហំដល់ ៩តឹក (៩០សម)។ ស្លឹកឈូកអាចអណ្ដែត ឬផុសចេញផុតពីផ្ទៃទឹក និងមានស្នាមឆូតៗ។ ក្នុងកំឡុងពេលដែលថង់ផ្លាស្ទិចមិនបានគេនាំចូលមកប្រើប្រាស់ ស្លឹកឈូកត្រូវបានគេប្រើប្រាស់យ៉ាងទូលាយសម្រាប់វេចខ្ចប់របស់របរ និងចំណីអាហារ។ បើគិតពីតម្លៃខាងបរិស្ថាន ស្លឹកឈូកល្អជាងថង់ផ្លាស្ទិច ពីព្រោះស្លឹកឈូកឆាប់រលួយ និងផ្ដល់ជាជីកុំប៉ុស្តិ៍មានប្រយោជន៍ដល់កសិកម្ម។ រីឯថង់ផ្លាស្ទិចចំណាយពេលយូរឆ្នាំទំរាំតែរលាយ។
ផ្កាឈូក មានច្រើនត្របក និងមានច្រើនពណ៌ ដូចជា ស ក្រហម និងច្រាល។ ឈូក គឺជាផ្កាសក្ការៈនៅក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនា និងព្រហ្មញ្ញសាសនា។ ផ្កាឈូកមានទំនាក់ទំនងយ៉ាងជិតស្និទទៅនឹងពុទ្ធប្រវត្តិ។ គេចាត់ទុកផ្កាឈូកថាជាផ្កាបរិសុទ្ធទោះជាដុះចេញពីក្នុងភក់ និងជាផ្កាសម្រាប់ថ្វាយព្រះ។
ផ្លែឈូក មានរាងកោនដែលអាចមើលឃើញនៅពេលដែលស្រទាប់ត្របកផ្ការុះ ធ្លាក់។ ផ្លែឈូកប្រើជាអាហារតាមខ្ចីតាមចាស់។ ចំណែកឯផ្លែគ្រាប់ខ្ចីដែលគ្មានសាច់ក៏ជាល្បែងលែងរបស់ក្មេងៗដែរ គឺយកវាទៅជល់នឹងអ្វីមួយដើម្បីឮសូរ ជាពិសេស ជល់នឹងថ្ងាស។ អ្នកខ្លះមានជំនឿថាការខាំទំពារគ្រាប់ឈូកលីងឲ្យបានញឹកញាប់ គឺជាការសមធ្មេញឲ្យមានភាពរឹងមាំ។ គ្រាប់ឈូកមានរាងមូល ឬអូវ៉ុល មានពណ៌បៃតងពេលខ្ចី និងពណ៌ត្នោតចាស់។ គ្រាប់ឈូកស្ថិតក្នុងប្រភេទគ្រាប់រុក្ខជាតិមានវត្តមានយូរអង្វែង តាមការកត់ត្រាក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្ររបស់មនុស្សជាតិ។
ប្រភពពីឈូកខ្មែរ
